Doelverdediger Ronny Aloema is met een trauma teruggekeerd uit Tobago, Trinidad. Geen haar op zijn hoofd denkt aan een terugkeer, alhoewel ...
Doelverdediger Ronny Aloema is met een trauma teruggekeerd uit Tobago, Trinidad. Geen haar op zijn hoofd denkt aan een terugkeer, alhoewel hij nog tot en met december onder contract staat bij de profclub Tobago United. Door de wanorganisatie bij de club en de wanbetaling wil de keeper van Natio niet nog eens drie maanden in de zure appel bijten.
De profcarrière die hij beoogde bij Tobago United werd een avontuur. Van de herinneringen over het schrikbewind en het ondeugdelijk bestuur bij Tobago United wil hij zo snel mogelijk afkomen. Huilbuien in een toestand van machteloosheid typeerden zijn periode van ellende. Toch beweert hij als mens sterker te zijn geworden door de ontberingen en nu anders tegen het leven aan te kijken.
De momenten van zitten met een half loon en geen uitzicht hebben op het voorzien in zijn levensonderhoud, hebben hem heimwee gegeven. Gaandeweg de geestelijke en materiële marteling kreeg zijn besluit om terug te keren naar huis vaste vorm. Onmiddellijk na de competitie in Tobago pakte hij het vliegtuig en koos het luchtruim naar Suriname, het land dat hij de afgelopen zeven maanden sterk in gedachten had.
“Ik kon niet meer”, zegt Aloema desgevraagd. “De organisatie is bar slecht. Uitbetaling vindt plaats wanneer de mensen wilden betalen en nog erbij voor de helft. In de zeven maanden ben ik twee keer vol uitbetaald en voor de rest was mijn portemonnee voor de helft gevuld.”
Aloema was het salaris van 1.000 US dollar per maand overeengekomen. “Je kan niet plannen, en niets doen. De levensstandaard is hoog in Tobago. Als je uit de supermarkt komt, blijft bijna niets meer over van het loon. Er waren geen secundaire voorzieningen.”
Alle spelers woonden in een appartement. Ondanks het zuinig gebruik van het loon kwam het voor dat ze midden in de maand blut waren. “Buiten het voetballen kan je geen kant uit. Ik zat de hele dag binnen en sliep. Ik ben met het doel gegaan iets opzij te zetten om er wat mee te doen na terugkeer in Suriname. Mijn plannen zijn in duigen gevallen en dat heeft me gefrustreerd.”
De voorzitter van de club, zagen de voetballers nauwelijks. De trainer is alles binnen de vereniging, maar wordt niet gedragen op het eiland. Bij de thuiswedstrijden waren amper twintig toeschouwers aanwezig. Soms was de tent leeg.
Aloema zegt aangetrokken te zijn als doelverdediger. “Maar ik heb een aantal wedstrijden in de spits gestaan, omdat er onvoldoende spelers waren. Soms startten we een wedstrijden met tien man.” Zeventien profspelers zijn ingeschreven waarvan na vier wedstrijden een aantal er genoeg van had en vertrok. In het team zaten zeker acht Guyanezen. “Het voordeel was dat wij ons wilden bewijzen en een goed resultaat wilden neerzetten. Dat heeft het team staande gehouden. Al stonden we met acht spelers, wij gingen en voor en daarna pakten wij de privé problemen weer op.”
Aloema zegt dat zijn doelpunt tegen FC Police Force heeft gemaakt dat de club dit jaar voor het eerst in zeven seizoenen niet op de laatste plaats is geëindigd. Het werd een voorlaatste plaats. “Maar na alles wat ik heb meegemaakt, ga ik niet terug.” De keeper voelt zich weer thuis en wil met Transvaal een eervolle plaats bereiken in de competitie.
COMMENTS