Het hoofdbestuur van de Surinaamse Voetbalbond (SVB) is vorige week bijeen gekomen voor een evaluatie van de resultaten van de U-20 selectie...
Het hoofdbestuur van de Surinaamse Voetbalbond (SVB) is vorige week bijeen gekomen voor een evaluatie van de resultaten van de U-20 selectie in Guatemala. Een aantal positieve en negatieve zaken zijn besproken. Het bekvechten van twee Surinaamse spelers is breed uitgemeten. De beelden hiervan zijn herhaald, evenals nodeloze en meer dan ruwe overtredingen tegen spelers van de Verenigde Staten en ongelooflijke blunders die niet voor mogelijk werden gehouden.
Het had er veel van dat de Surinaamse spelers hun hoofd hadden verloren. Bijna niets lukte. Vóór vertrek van de spelers zijn sessies gehouden over eenheid, saamhorigheid en samenwerking binnen het team. Juist op die gebieden toonde de selectie zwakte. Ze zijn aangesproken door de technische staf, maar in een toernooi waarbij twee wedstrijden doorslaggevend zijn voor verdere deelname aan het toernooi, is herstel haast onmogelijk.
Misslagen van spelers zijn tijdens de evaluatie onder meer toegeschreven aan een bepaalde druk, hoewel er nauwelijks publiek was tijdens de wedstrijden. Klimatologische omstandigheden zijn door het eerder vertrekken van de selectie overwonnen. Kennelijk kan de druk mede zijn ontstaan doordat vooraf al bekend was dat het thuisfront de wedstrijden op de beeldbuis zou zien.
Of de U-20 selectie met het oog op deelname aan de kwalificatie voor de Olympische Spelen 2012 wordt gehandhaafd, wordt nog bekeken zegt SVB-voorzitter Louis Giskus. Het wachten is op Kenneth Jaliens, die mogelijk aangesteld zal worden als technisch directeur en dan een plan zal presenteren over de selectie die voor een plaats bij de Olympische Spelen in London zal strijden.
Suriname is in een fase beland waarin we geen zoete broodjes meer moeten bakken, zoals voorheen, maar de dingen zeggen zoals ze zijn. Zelfkritiek van degenen die verantwoordelijk zijn voor de vorming en begeleiding van de spelers is nu meer dan ooit nodig. Niemand hoeft zich langer te verschuilen achter nietszeggende uitvluchten.
Open en bloot is weer aangetoond dat ons voetbal het niveau voor dergelijke toernooien nog niet heeft. In het verleden hebben wij ook gefaald. Surinaamse nationale selecties, bestaande uit generaties die baanbrekend werk hebben verricht en ons veel plezier hebben bezorgd, zijn er niet in geslaagd langs het Midden-Amerikaanse spook te komen.
In kwalificatietoernooien van betekenis is het doel door te breken niet bereikt. Doemdenken is het niet, maar in de toekomst zal deze negatieve ontwikkeling zich niet wijzigen. Daarvoor zal intern veel meer gedaan moeten worden. In de eerste plaats zal de bond clubs de verplichting moeten opleggen bij elke klasse gekwalificeerde trainers in te zetten en de opleidingen toegankelijk te maken voor serieuze personen die niet gerekend worden tot diplomaverzamelaars, maar zich daadwerkelijk inzetten en verdienstelijk maken.
COMMENTS