Column [Pat de Poenvrees] - De spanning stijgt. Nog een half uur. Ingehouden adem in de kleedkamers. Het laatste schietgebedje hoort men hi...
Column [Pat de Poenvrees] - De spanning stijgt. Nog een half uur. Ingehouden adem in de kleedkamers. Het laatste schietgebedje hoort men hier en daar omhoogvliegen als een engel met vleugels. Dan hoor je dat het tijd is. De mannen roepen allemaal oerkreten en klappen in hun handen, terwijl ze de kamer verlaten, waar ze even daarvoor nog de tactische besprekingen hebben doorgenomen. De gang zorgt voor een gespannen relaxedheid.
Iedereen weet dat dit een historische avond kan worden. De rijen beginnen te lopen. Richting het veld. De menigte begint hun toe te juichen als ze het veld op lopen. Het gaat dan echt nu gebeuren. Eerst in een lange rij staan, met het arbitrale vijftal in het midden. De volksliederen. De tegenstander zingt uit volle borst mee. Met hun gele shirts en hun blauwe broekjes stralen ze iets onverzettelijks uit. Dan is het de beurt aan het volkslied van onze nationale trots. Het "Opo kondreman" klinkt uit de speakers. Het gaat beginnen. WK finale, Brazilië tegen Suriname. Wie had dit ooit verwacht?
Een toekomstvisie, die volgens vele een droom zal zijn, dat nooit uit zal komen. Het land van schoonheid en van pracht, die zoveel schitterende voetballers naar Europa zag verdwijnen, zal nooit en te nimmer aan een dergelijk prachtig toernooi mee kunnen doen. Daar zijn veel mensen van overtuigd. Wanneer er wordt toegestaan, dat er dubbele paspoort. Dan wel, maar anders niet. Onzin! Klingklare onzin! Laat staan, dat ik geen voorstander van een dubbel paspoort ben, het zal er ook niet voor zorgen, dat ineens de Surinaamse voetballers in Europa, voor en in hun land gaan voetballen. Vergeet niet, dat er één belangrijke reden is, waarom deze supersterren vertrokken zijn. Geld. Daar draait het tegenwoordig om. Geld, Geld, Geld. Wroko no de fu feni a Switi Sranang. Dit is het echte probleem, binnen de voetballerij in Suriname. Het barst hier van de talenten, alleen deze zijn maar op amateurbasis in te zetten.
Door de lage koers van onze nationale munt gecombineerd met de hoge huurhuizen, zijn de talenten vaak genoodzaakt om het werk voor te laten, boven trainingen. Vaak hebben ze zelfs twee banen, waarbij ze zelfs school er nog bij hebben. Hierdoor ontwikkelen ze voetballend gezien te weinig en kunnen ze niet leren samenwerken op het voetbalveld. De spelers zijn niet lui, ze willen best komen trainen. Ze kiezen er logischerwijs voor, om in leven te blijven door hun basisbehoeftes te bevredigen. Laten we eerlijk wezen; dat is het belangrijkste. Joe sabi, toch? Maar vrees niet. Een oplossing is nabij. We hebben een nieuwe regering. Mensen daar, wordt wakker. Ga met de SVB rond de tafel zitten, vraag dat wat externe investeerders erbij komen zitten en maak vervolgens deze sport professioneel! Hoe angstig deze stap ook is, mijns inziens is dat de enige juiste oplossing van het nationaal voetbalprobleem.
Nu weet ik ook, dat dit al een paar keer eerder is besproken. Nu weet ik ook, dat in ons heerlijk land, mensen vaak de handdoek in de ring gooien, als het een paar keer mislukt is. En wie ben ik, om het hier nu te gaan vertellen om het anders te doen? Maar deze brave borst gaat niet bij de pakken neerzitten. Uit het veld slaan, komt niet in mijn woordenboek voor. Het moet te doen zijn, wanneer de regering meewerkt en het gewoon uitprobeert. "Wie niet waagt, wie niet wint!" Ik nodig ook iedereen uit, om met ons mee te denken en zich in te zetten, om ons geliefd land, mijn geliefd land te laten ervaren dat professioneel voetbal mogelijk is in een land, waar zoveel goede voetballers vandaan komen. En wie weet. Misschien zitten we dan in Qatar in de finale echt te kijken naar Brazilië tegen Suriname. Niet alle dromen zijn bedrog.
COMMENTS