ABOP: 'Open grenzen voor onze voetballers'

In vooruitzicht op de Surinaamse verkiezingen in 2010 bekijkt NatioSuriname de opvattingen van de politieke partijen over de dubbele natio...

In vooruitzicht op de Surinaamse verkiezingen in 2010 bekijkt NatioSuriname de opvattingen van de politieke partijen over de dubbele nationaliteit. Het standpunt over de nationaliteitskwestie is hét breekpunt voor vele Surinamers. Wij spraken met ABOP-secretaris (Algemene Bevrijdings- en Ontwikkelings Partij) Jan Gajentaan en vroegen hem wat de visie van ABOP is omtrent het verlenen van de dubbele nationaliteit aan voetballers over de Surinaamse grenzen.

ABOP is tevens de politiek partij van Oud-rebellenleider Ronny Brunswijk (foto: midden). De ABOP neemt sinds 2005 deel aan de Surinaamse verkiezingen als lid van de A-Combinatie.

Een gebaar zegt soms meer dan woorden, verteld Gajentaan. Eind juni 2006 landden vier jeugdige voetballers van Surinaamse komaf met de SLM-Jumbo in Suriname, kort na het behalen van de Europese titel met Jong Oranje. Ronny Brunswijk, parlementariër namens de ABOP en clubvoorzitter van Inter Moengotapoe, stond als één van de weinige prominenten in Suriname gereed op de luchthaven om de helden Gianni Zuiverloon, Royston Drenthe, Boy Waterman en Ryan Donk hartelijk te verwelkomen.

Er was destijds een behoorlijke ophef ontstaan omdat de jonge sterspelers van Oranje kort na hun overwinning in de finale hun hart lieten spreken en getooid met Surinaamse vlaggen en linten hun ereronde maakten over het veld. Natuurlijk kan men daar kritiek op hebben want ze kwamen uit voor het Nederlands elftal, maar Brunswijk besloot dat hun gebaar als positief ervaren moest worden. Daarom stond hij gereed op de luchthaven met een Surinaamse vlag, die hij als symbolisch geschenk overhandigde aan Royston Drenthe voor de camera van RTL-Nieuws (zie onderstaande video voor de beelden). Brunswijk zei er bij dat hij het geweldig vond dat de jongens op dit belangrijke moment in hun carrière hun Surinaamse harten lieten spreken.

Het is niet zo moeilijk om dit gebaar van Brunswijk door te trekken naar de centrale vraagstelling van NatioSuriname. Natuurlijk zou het mogelijk moeten zijn dat in Nederland of Engeland spelende profspelers van Surinaamse afkomst, die zich emotioneel verbonden voelen met de Surinaamse natie, geselecteerd mogen worden voor wedstrijden van het Surinaamse nationale elftal. Wat zou er mooier zijn dan dat een aldus versterkt Surinaams elftal, zich zou kwalificeren voor een WK en daar een positieve rol zou vervullen? Er zal toch geen Surinamer te vinden zijn die dat niet zou toejuichen?

Laten we deze zaak niet te formalistisch opvatten. Er zijn miljoenen mensen over de hele wereld met een dubbele nationaliteit en een paar meer of minder zal de wereld niet op zijn kop zetten. Let wel, wij zijn niet van mening dat de Surinaamse nationaliteit lichtvaardig vergeven mag worden; daarvoor zijn wij veel te trots op ons land. Maar het zou toch mogelijk moeten zijn dat topsporters van Surinaamse komaf met de Nederlandse of Amerikaanse nationaliteit, voor een bepaalde periode ook de Surinaamse nationaliteit mogen bezitten zodat zij Suriname kunnen vertegenwoordigen op internationale toernooien.

Dit zou bijvoorbeeld kunnen door een soort van “staatsburgerschap van verdienste” in te voeren. Bij wijze van uitzondering zouden personen met buitengewone verdiensten in de sport, de cultuur of de wetenschap, de Surinaamse nationaliteit kunnen verkrijgen naast een andere nationaliteit. Het grote voordeel zou zijn dat Suriname hoge ogen zou kunnen gooien op internationale toernooien, waardoor het Surinaamse imago op een zeer positieve manier versterkt kan worden. Dit zou allerlei spin-off effecten kunnen hebben, want door het vergroten van de internationale bekendheid van Suriname zal ook de Surinaamse economie (denk bijvoorbeeld aan het toerisme) hiervan de gunstige gevolgen ondervinden.

Het zou toch buitengewoon kortzichtig zijn als Suriname de grenzen gesloten wil houden voor top-voetballers die zich diep in hun hart Surinamer voelen en die voor het Surinaamse elftal zouden kunnen uitkomen. Wij zeggen: waar een wil is, is een weg. Laten we samen die weg bewandelen. Topspelers van Surinaamse komaf, welkom thuis!