Ondoordachte uitspraken of handelingen kunnen verregaande gevolgen hebben. Mensen, vooral degenen met een verantwoordelijke functie, moeten ...
Ondoordachte uitspraken of handelingen kunnen verregaande gevolgen hebben. Mensen, vooral degenen met een verantwoordelijke functie, moeten hun woorden wegen voor ze uit te spreken. Aanleiding tot deze conclusie vormt de uitspraak van Edward Gessel, voorzitter van Special Olympics Suriname, dat Surinaamse sporters met een beperking pas weer aan internationale spelen of toernooien zullen meedoen als een vaccin zal zijn ontwikkeld tegen het coronavirus.
Begrijpelijk dat hij bezorgd is, want inderdaad gaat de gezondheid van de mens boven alles, maar dan nog. Gessel heeft zijn uitspraak trouwens niet willekeurig gedaan, maar op het forum van het gezaghebbende Internationaal Paralympisch Comité. Hij beroept zich daarbij op de mening van twee medici die Special Olympics Suriname adviseren. Hoewel er hard gewerkt wordt om een vaccin te ontwikkelen, kan het nog jaren duren.
Het snelst ontwikkelde vaccin ooit is dat tegen ebola: pas na vijf jaar onderzoek. Er wordt al langer dan dertig jaar gewerkt aan een vaccin voor hiv. Zeventig bedrijven en instanties, waaronder de University of Oxford voeren een race tegen de klok om een vaccin tegen het nieuwe coronavirus te vinden. Oxford hoopt in september zover te zijn, maar niets is zeker. Gessel had ruimte moeten laten voor een eventuele andere oplossing. Immers, het is de droom van elke sporter om zich op internationale toernooien te kunnen meten.
Een andere opvallende kwestie afgelopen week is die van voetbalinternational Brian Elshot. Hij raakte in september tijdens een training van de nationale selectie geblesseerd aan zijn knie en is zoals het hoort adequaat behandeld. Hij kan wel weer een balletje trappen maar van serieuze training is nog geen sprake. Hij moet nog revalideren en ook dat vereist begeleiding. En juist daar schort het aan.
Elshot heeft het niet breed en is slechts sporadisch in staat om zelf voor nabehandeling te betalen. Hij voelt zich in de steek gelaten, te meer omdat hij jaren terug de Guyanese nationaliteit heeft opgegeven om voor Suriname uit te komen. Hij blijkt duidelijk een aanwinst te zijn. De voetballer waardeert de belangstelling die zijn voetbalvriend Vitorinio Pinas en bondscoach Dean Gorré in deze bijzonder moeilijke fase tonen. Dit helpt hem zowel de lichamelijke als emotionele pijn te verzachten, maar maakt hem niet weer de oude.
Dit geval drukt Suriname opnieuw met de neus op de feiten. Sportbonden en -clubs moeten de handen ineenslaan om met de regering een nationaal fonds op te richten ter ondersteuning van sporters die buiten hun schuld in problemen komen.
Bron: www.dwtonline.com
COMMENTS