De parlementaire commissie van De Nationale Assemblee (DNA) die zich over de initiatiefwet Personen van Surinaamse Afkomst (PSA) buigt, hee...
De parlementaire commissie van De Nationale Assemblee (DNA) die zich over de initiatiefwet Personen van Surinaamse Afkomst (PSA) buigt, heeft de mogelijkheid om een jarenlange sportkwestie op te lossen. Het betreft de inzet van topsporters van Surinaamse afkomst, ook wel Suriprofs genoemd, voor de nationale selecties van Suriname. De bal ligt bij de politiek om een besluit te nemen.
Tijdens de consultatieronde leverde NatioSuriname.com een nationaliteitsartikel aan om PSA'ers de mogelijkheid te bieden om functies te vervullen waarvoor de Surinaamse nationaliteit is vereist. Het artikel is verstuurd naar Anton Paal, voorzitter van de commissie van rapporteurs die de PSA-wet voorbereidt. Voorstanders Melvin Bouva (NDP) en commissie-lid Chandrikapersad Santokhi (VHP) hebben het artikel onder ogen kunnen zien. DNA-voorzitter Jennifer Simons en de overige indieners van de wet zijn ook op de hoogte van het voorstel.
Personen die vanwege hun vreemde nationaliteit zich niet kunnen inzetten voor Suriname, krijgen via het artikel nu wel die mogelijkheid. Het voorstel beperkt zich dus niet enkel tot de sportsector, maar zou hier wel de grootste impact op kunnen hebben. Bij de totstandkoming van het artikel heeft de website advies gehad van Prof. mr. Gerard-René de Groot, wereldwijd expert op het gebied van het nationaliteitsrecht.
Dat de PSA-wet in essentie de bedoeling heeft om een "speciale status" te geven aan de Surinaamse diaspora, maakt het niet onmogelijk om nationaliteitsgerelateerde zaken hierin te regelen. "Het is aan de Surinaamse staat om te bepalen waar ze de verwervings- en verliesgronden van de Surinaamse nationaliteit willen regelen. Het is uiteraard wel handig als alles bij elkaar staat, maar het is niet onmogelijk om een grond voor verwerving of verlies buiten de nationaliteitswet te regelen. Nederland heeft dat in het verleden ook gedaan", geeft De Groot aan.
Inhoud
De Surinaamse nationaliteit zal van rechtswege verkregen worden door een persoon die wordt aangesteld in een bepaalde functie in dienst van Suriname. Twee voorwaarden zijn dat de betreffende functie de Surinaamse nationaliteit vereist en een nationaal belang dient. Voor dat laatste kan bij Algemene Maatregel van Bestuur worden bepaald welke functies als dusdanig worden aangemerkt. In het artikel kunnen beperkingen worden opgelegd aan de rechten/plichten van personen die via deze weg het Surinamerschap verkrijgen. Bijvoorbeeld de rechten op deelname aan de verkiezingen voor de DNA, om te dienen bij de krijgsmacht, op bescherming tegen uitlevering, etc. Dit is aan de beleidsmakers.
Deze beperkingen gelden echter niet voor de kinderen die door afstamming ook de Surinaamse nationaliteit zullen verwerven. Expert De Groot acht dit noodzakelijk, omdat 'buiten kijf moet staan, dat er sprake is van verkrijging van rechtswege' wil het artikel in de praktijk werken. Door de Surinaamse nationaliteit "van rechtswege" te verlenen, kan de verkrijger een meervoudige nationaliteit verkrijgen. Een meervoudige nationaliteit is van belang, omdat het hebben van enkel een Surinaamse nationaliteit een negatieve invloed kan hebben op de loopbaan van de betreffende persoon. Bijvoorbeeld profvoetballers die in Europa actief zijn. Met enkel een Surinaamse nationaliteit zijn zij formeel "spelers van buiten de Europese Unie". Hierdoor zouden zij minimaal 550.000 euro moeten verdienen. Doordat veel clubs zich dit niet kunnen veroorloven, kan een profvoetballer zich moeilijk binden aan een club.
Daarnaast zullen de beleidsmakers moeten beslissen over de verliesgronden. Dit zou kunnen via een vrijwillige vervallenverklaring, dat ook een optie is in Surinaamse nationaliteitswet.
Context
Het voorstel is het gevolg van de jarenlange trend van landen in de regio die het topsportende diaspora inzet om internationaal exposure te verwerven, de jeugd te inspireren en motiveren, én prestaties te bevorderen. Daarbij kunnen successen de samenleving bij elkaar brengen en het gevoel van eenheid stimuleren. Dit alles ligt tevens in lijn met de ambitie van de President die vorig jaar zijn voetbaldroom uitsprak. "Ik ben al moe om steeds voor Brazilië en Holland te kraken. Ik wil Suriname ook op het WK zien. Wij zullen kijken wat wij kunnen doen met de dubbele nationaliteit. Er zijn genoeg goede voetballers in het buitenland. Dat zijn de dromen die wij hebben en zij zijn niet onbereikbaar", aldus Desi Bouterse.
Ook aanvoerder Ronny Aloema van de nationale voetbalselectie is voorstander van het idee: "Op zich zal het wat moeilijker zijn voor lokale jongens om Natio te halen, maar internationaal zullen we wel beter presteren op sportgebied. Als we als land er beter van worden, is de inzet van de Suriprofs toe te juichen."
De Groot gaf vorig jaar al zijn mening over deze kwestie: "In heel de wereld gaat men steeds makkelijker om met de dubbele nationaliteit. Suriname doet echter spastisch. De Surinaamse nationaliteitswet is lang geleden overgeschreven van de Nederlandse en duldt geen dubbele nationaliteit. Waar Nederland in 1985 en 2003 een aantal uitzonderingen toestond, heeft Suriname de wet nooit aangepast. Het loopt hopeloos achter. Als Suriname eens iets wil winnen, moeten ze uitzonderingen toestaan en de tendens in de rest van de wereld volgen."
De kans voor Suriname om te excelleren, in voornamelijk de voetbalsport, is nadrukkelijk aanwezig. Er zijn namelijk meer dan 150 profvoetballers van Surinaamse afkomst in het buitenland die het Surinaams voetbalelftal zouden kunnen versterken. De selectie van Kenneth Vermeer (AFC Ajax) voor Oranje is een recent voorbeeld van de gevolgen van het huidige beleid. De doelman gaf in 2009 namelijk aan dolgraag uit te willen komen voor Suriname. "Als ik het vliegtuig in Suriname uitstap, heb ik echt het gevoel dat ik thuis kom. Reizen is ook geen probleem. Ik heb mijn moeder daar wonen dus kan ik te allen tijde bij kwalificatiewedstrijden aldaar verblijven", lichte Vermeer toe die net als velen nooit voor Suriname heeft kunnen kiezen. Met het nationaliteitsartikel in de PSA-wet kan hier dus verandering in komen voor andere topsporters.
Onderstaand is het volledig aangeleverde nationaliteitsartikel te lezen. Het is een concept, waarbij de beleidsmakers zelf zaken weg kunnen laten of toevoegen.
ARTIKEL ##
1. De Surinaamse nationaliteit wordt van rechtswege verkregen door een persoon die wordt aangesteld in een bepaalde functie in dienst van de Staat Suriname, indien aan de volgende cumulatief gestelde voorwaarden is voldaan:
a. De functie vereist het hebben van de Surinaamse nationaliteit;
b. De functie dient een nationaal belang. Bij [Algemene Maatregel van Bestuur of zo iets] wordt bepaald welke functies als dusdanig worden aangemerkt.
c. …
2. De persoon die via deze wet de Surinaamse nationaliteit verkrijgt, heeft geen recht noch plicht:
a. op deelname aan de verkiezingen voor De Nationale Assemblee en voor de Ressortraden;
b. om te dienen bij de krijgsmacht van Suriname;
c. op bescherming tegen uitlevering als bedoeld in artikel 2 lid 2 van het Decreet inzake uitlevering;
d. ...
3. De in lid 2 vermelde beperkingen gelden niet voor degene die door afstamming van een persoon als bedoeld in lid 1 de Surinaamse nationaliteit heeft verworven.
4. De verkrijging van de Surinaamse nationaliteit als in lid 1 bedoeld, wordt afgekondigd in het Advertentieblad van de Republiek Suriname.
De bal ligt dus aan de regering van D.D. Bouterse. Zijn regering moet een lange droom van velen tot werkelijkheid doen uitkomen. Veel Surinamers wachten en kijken vol spanning naar deze PSA'ers, met name de Suriprofs, die gebrand zijn om ons geliefd land Suriname op de WK van 2018 op de wereldkaart te plaatsen. Dit kan uw partij NDP en anderen ook bepalen om de verkiezingen in 2015 weer te winnen. Power!!!
BeantwoordenVerwijderenEen droom die niet alleen als sportliefhebbers, maar ook als landgenoten, graag in vervulling willen zien. Dit zal het voetbalsport in Su zeker een boost geven. We kijken enthausiast naar uit..
BeantwoordenVerwijderenBen eens met de reacties hierboven. Ben jaren niet naar een hoofdklasse wedstrijd gegaan en nog minder een internationale. Het is alleen maar stressen en geeft alleen maar hoofdpijn. De laatste keer was de furore tijden van Transvaal en Robinhood. De stadion was prop vol en werden de supporters meestal aangewezen naar de zwarte markt om entree kaarten te kopen. Toen zag je echt top voetbal. Misschien kan de Suriprofs dit terug brengen en ons "uiteindelijke natio" naar de WK van 2018 brengen. Wij zijn 5 jaren verwijderd van 2018, dus geachte heer president meer vaart zetten in de al gepleegde inspanningen, want in 2016 gaat natio weer WK kwalificatie wedstrijden spelen. De tijd vliegt en voordat je denkt is het "straks".
BeantwoordenVerwijderenHet zou mooi zijn als het lukt. Voor alle PSA moet zoiets toch kunnen,. Wij (PSAers)zijn gewoon uitgesloten van alles. En er is zoveel goeds nog buiten Suriname die wat kunnen en willen doen voor ons land.Ik zou zeggen doe er je voordeel aan.
BeantwoordenVerwijderenEr zijn veel Surinamers in het buitenland, die in de verschillende takken van sport graag voor ons geliefd Sranang willen uitkomen. Voorbeelden hiervan zijn helden als Tyrone Song, Letitia Vriesde en Anthony Nesty, die in het buitenland wonen en zonder een PSA paspoort toch voor Suriname uitkomen. Kreeg kippevel toen Tyrone na het winnende gevecht tegen Bojanski de Surinaamse vlag om zijn lichaam deed en zei: Sranang dis naf joe. Er kwamen tranen uit de ogen van Remy, vermoedelijk met de gedachten en gevoelens: dit zou ik in feite ook voor Suriname kunnen doen, want die "Bakra's" waardeert de Surinamer toch niet. Voorbeeld hiervan is de gemiste penalty in 1 der WK's van Clarence Seedorf. Hij mist vanaf toen zijn basisplaats en is niet meer geselecteerd, terwijl hij in topvorm was. Gezien dit alles is de PSA paspoort erg belangrijk en zullen de Surinamers daar buiten ons als "zeventiende rijkste land ter wereld" zeker op de wereldkaart plaatsen.
BeantwoordenVerwijderen