'Suriname heeft niets in het voetbal te zoeken'

Column [Giwani Zeggen] - Het wordt tijd dat we het Surinaamse voetbal opdoeken, allemaal gaan zwemmen, hink-stap-springen of natuurkundege...

Column [Giwani Zeggen] - Het wordt tijd dat we het Surinaamse voetbal opdoeken, allemaal gaan zwemmen, hink-stap-springen of natuurkundegenie worden. Daar valt er tenminste nog wat eer aan te behalen voor Suriname. De crisis is compleet. Het is over en uit! Tegenwoordig verliezen we zelfs van Bonaire.

Menig profvoetballer uit Europa zal bij Bonaire denken aan een tweede divisie club uit Argentinië in plaats van een land. Verliezen van Bonaire! Voetballers uit dat land mochten in het verleden niet eens de veters strikken van Natio-spelers. We stonden met 0-3 achter! Tegen Bonaire! Een land zo groot dat als je met een beetje kracht tegen de bal schopt, die aan de andere kant in open zee belandt.

De SVB doet er goed aan Suriname niet in te schrijven voor de kwalificatie voor het WK 2018 in Rusland. Het zal een hoop weggegooid geld schelen. Zelfs God kan ons niet helpen in deze. De enige manier waarop we aan dat toernooi mogen meedoen is, als de wereld besluit tot een sportboycot tegen Putin en de zijnen. Blatter zal ongetwijfeld zijn miljoenen niet willen mislopen en het toernooi toch laten doorgaan, desnoods met uitgenodigde ploegen. Maar zelfs dan vrees ik dat we niet goed genoeg worden bevonden.

Al die voetbalvelden waar we hulpeloos overheen denderen negen maanden per jaar kunnen we veel beter gebruiken. Als bouwkavels bijvoorbeeld. Dan zijn we in één keer van het occupatieprobleem af. Dan kan Ronnie Brunswijk zijn eigen woonwijk stichten in Marowijne. Ronnie Brunswijk alias Bigi Bravo villawijk. Alle clubs met een eigen veld gebruiken de grond voor het opzetten van wooneenheden. Daar kunnen hun bejaarde supporters dan dagelijks onder de manjaboom terugdenken aan die goede oude tijd. Toen Suriname nog een gerespecteerd voetballand was in de regio.

Of we gebruiken ze als rijstvelden. Winst gegarandeerd. Je kunt immers altijd rekenen op hulp van de overheid. Is het niet met goedkope leningen of machines, dan is het wel met een andere subsidiemethode. De politiek is toch te bang om anders te besluiten, leerde vicepresident Robert Ameerali ons zondag in Welingelichte Kringen op ABC. Misschien worden we dan echt een keer de voedselschuur van Caricom. En als we, zoals met ons voetbal, geen raad weten met de velden, geven we die maar aan de Chinezen. Ze kopen het in the end toch allemaal op, als je nou wilt of niet.

Het maakt me niet eens meer uit of we weten te winnen van Martinique en alsnog doorgaan omdat Bonaire niet weet te winnen van Barbados. Of dat Barbados wint en op doelsaldo tekort komt. Verliezen van Bonaire! Ik moest in mijn ogen wrijven om er zeker van te zijn dat ik niet droomde toen ik het bericht op internet voorbij zag komen. Het is dat we niet in Iran of het Irak van Saddam Hoessein leven. Anders hadden de spelers van de selectie en de technische staf politiek asiel kunnen aanvragen op het eiland.

In ieder geval hebben we in het voetbal niks te zoeken. Tegenwoordig niet eens meer regionaal, laat staan internationaal. Wat dat betreft kan ik DNA-voorzitter Jenny Simons achteraf niet anders dan gelijk geven. Ze tikte de SVB op de vingers toen die met een plan voor de dubbele nationaliteit op de proppen kwam, kort na het WK, in de waan dat te midden van de voetbalgekte er kon worden ingespeeld op het gemoed van de assembleeleden en voetbalminnend Suriname. De wet heeft geen prioriteit, ga eerst maar werken aan het Surinaamse voetbal, was haar bitse reactie.Ik vermoed dat het complete SVB-bestuur en de technische leiding zich intussen hebben aangemeld bij de Cubaanse coach Lazaro Calderon.