Column [De Ware Tijd] - De euforiestemming rond bezichtiging van de FIFA Wereldbeker in Suriname heeft gevoelens opgeroepen eens op een We...
Column [De Ware Tijd] - De euforiestemming rond bezichtiging van de FIFA Wereldbeker in Suriname heeft gevoelens opgeroepen eens op een Wereldkampioenschap aanwezig te zijn. Bij deze gelegenheden wordt met de meest gevleugelde woorden geslingerd en droombeelden voor de geest gehaald. Discussies in Suriname over de gang naar een eindtoernooi van het Wereldkampioenschap voetbal zijn niet nieuw. Meningen over de wildste droombeelden zijn verdeeld.
Sommigen staan sceptisch tegenover de reële mogelijkheden om ooit op het WK-forum te acteren en weer anderen leunen al jaren aan het idee om de tweede signatuur voetballers van Surinaamse afkomst in Nederland, de kar voor Suriname te laten trekken. Het optimisme over de laatste vermeende optie verbleekt zienderogen, omdat in Nederland erop is gewezen dat Surinaamse voetballers die voor Suriname zouden uitkomen de kans lopen de Nederlandse nationaliteit te verliezen.
Eigenlijk houdt de gedachte van de dubbele nationaliteit daarmee op, omdat het buitengewoon raar moet lopen dat Nederlandse voetballers met Surinaamse roots de keuze maken hun Nederlandse nationaliteit te laten vallen. Die keuze heeft met de afweging van zekerheden te maken. In dergelijke gevallen leert men de mensen kennen van hun realistische kant, waarbij liefde voor het vaderland van ondergeschikt belang is. Deskundigen op dit gebied in De Nationale Assemblee hebben reeds hun punt gemaakt en gewezen op de moeilijkheidsgraad van een dubbele nationaliteit op grond van de bestaande wetgeving.
Tijdens de bezichtiging van de beker hier, zijn korte speeches gehouden die allemaal een geest ademen van positivisme. Zo is gezegd dat de voetbalsport een belangrijk bindmiddel is. Het bindt mensen op het veld, politiek en vijanden, wat aanleiding geeft een positieve droom te hebben over het WK. Passie voor de voetbalsport hebben, zei Dwight Yorke, is een bemoediging voor jeugdigen de beker hier te hebben.
SVB-voorzitter John Krishnadath (foto: rechts, met links Ismanto Adna) vroeg zich af wanneer wij als Surinamers met trots een SLM-toestel kunnen binnenstappen om de CONCACAF Gold Cup binnen te brengen en de WK-eindronde te halen. Hij vraagt zich af waar de generatie jongeren is die de job voor Suriname moet klaren. Gaan wij het alleen doen of zullen wij het samen met onze familie aan de andere kant van de oceaan moeten doen. Of zal het maar bij praten en dromen blijven, stelde Krishnadath, retorisch. Hij riep de regering, het bedrijfsleven en de gemeenschap op een lange termijn investering te plegen in de jeugd. De ereprijs ziet de SVB-voorzitter als een prikkel om 'ons wakker te schudden' zodat het niet alleen bij praten en dromen blijft.
Minister Adna van Sport- en Jeugdzaken herinnert zich de succesvolle perioden van de jaren zeventig en tachtig. De twee leidende en gezaghebbende exponenten op sportgebied, namelijk Krishnadath en Adna, hebben meer dan honderd procent gelijk met hun statement. Maar ze zijn zich nog niet van bewust dat zij de hoofdverantwoordelijke zijn om de contouren van een WK-masterplan het daglicht te laten zien. In het meest gelezen en oudste boek ter wereld, de Bijbel, staat dat de Here voorziet, maar in hetzelfde boek staat ook bid en werk. En met zweet in uw aanschijn zult gij uw dagelijks brood verdienen. Dat gegeven is niet voor tweeërlei uitleg vatbaar. Dus wij kunnen naar een eindtoernooi van een WK willen, maar puur met de mond dat belijden brengt Suriname en Surinamers geen stap verder.
COMMENTS