Kenneth Jaliens (51) (foto: in het midden, geeft hij instructies aan U-18 spelers van Feyenoord tijdens de training op Varkenoord) was tot ...
Kenneth Jaliens (51) (foto: in het midden, geeft hij instructies aan U-18 spelers van Feyenoord tijdens de training op Varkenoord) was tot voor kort nog bondscoach van Suriname, maar stort zich dit seizoen met zijn ziel en zaligheid in de opleiding van Feyenoord. De voortrekker van het voetbal in Nederlands voormalige kolonie is op Sportcomplex Varkenoord als stagiair met een missie neergestreken in Rotterdam. "In een jaar tijd doe ik zoveel mogelijk kennis op, om die vervolgens terug te geven aan Suriname."
Het is donderdagochtend op Varkenoord, en aan de vreugdekreten van Leroy Fer en de woordgrappen van Luigi Bruins tijdens de groepstraining te horen, is de ergste pijn na de uitschakeling in de Europa League geleden. Een paar velden verderop staan de spelers van Feyenoord/Excelsior onder 18 in een kring gebiologeerd te luisteren.
Een speler rangschikt zijn lange haren, maar verder heeft ieder talent zijn aandacht voor de volle honderd procent bij de woorden van hun leermeester. Niet De Kuip, maar Varkenoord is dit seizoen namelijk het podium waar Feyenoord internationale ervaring opdoet.
Bij een gebrek aan Europees voetbal moet de buitenlandse inbreng deze jaargang komen van Kenneth jaliens. De oom van AZ-verdediger Kew Jaliens is een jaar lang assistent-trainer van de lichting onder 18, maar was tot voor kort nog actief als bondscoach van Suriname.
Op het eerste gezicht heeft hij niet de meest logische carrièrestap achter de rug. "Maar we moeten het bondscoachschap van Suriname niet groter maken dan het is", stelt Jaliens nadat de ochtendtraining erop zit. "Het voetbal is daar van amateurniveau. Dat willen we veranderen en daarom ben ik in Nederland. In een jaar tijd doe ik zoveel mogelijk kennis op, om die vervolgens terug te geven aan Suriname."
De woorden 'zoveel mogelijk' mogen in het geval van Jaliens letterlijk worden genomen. Het trainerschap binnen Feyenoord Academy is een voortvloeisel uit de cursus 'Trainer-Coach I' die hij volgt bij de Koninklijke Nederlandse Voetbalbond (KNVB). Alsof dat al niet druk genoeg is, wordt hij door de voetbalbond ook nog eens opgeleid tot trainersdocent.
Hierdoor staat de pionier er straks in zijn vaderland niet alleen voor als het aankomt op het verkondigen van het Nederlandse voetbalevangelie. "De KNVB heeft me jaren terug voor het eerst uitgenodigd om een trainerscursus te komen volgen", zegt Jaliens. "Zulke kansen krijg je niet vaak. Ik ben de eerste Surinaamse trainer die in Europa ervaring op mag doen. Ik ben daar trots op, maar voel ook druk en verantwoordelijkheid. Straks ben ik de aangewezen man om het Surinaamse voetbal van de grond af aan op te bouwen."
In Rotterdam en Zeist leert Jaliens dagelijks bij over bijvoorbeeld trainingsopbouw, organisatiestructuren, groepsprocessen en tactiek. Het is precies de bagage die hij nodig heeft. "Er worden wat schouderklopjes uitgedeeld na weer een geslaagde truc op één van de vele veldjes in Paramaribo", lacht hij. "Maar als je wedstrijden wilt winnen, zul je als team moeten presteren."
Lang ontbrak het aan teamgeest in de Surinaamse ploeg. Met de aanstelling van Jaliens kwam daar tijdens de kwalificatiereeks voor het WK 2010 verandering in. Illustratief voor de nieuwe koers was de opmars op de wereldranglijst van de wereldvoetbalbond (FIFA).
Tijdens de tweeënhalf jaar onder leiding van Jaliens klom Suriname op van de 153ste naar de 84ste plaats. Genoeg voor een plaats op het WK was het niet. "In de derde kwalificatieronde tegen Costa Rica en El Salvador werd duidelijk dat zij de profs waren en wij de amateurs", zegt Jaliens. "Dat verschil was niet te overbruggen."
Dus kan hij als zijn tijd bij Feyenoord erop zit, zijn hart ophalen in zijn vaderland. Een florerende profcompetitie zal hij waarschijnlijk niet van de grond krijgen, waardoor de uitdaging zit in het opleiden van talent. "We zullen bij de basis moeten beginnen", legt Jaliens uit. "De jeugd dus. Zoals alle Zuid-Amerikanen hebben onze jongens techniek te over. Het is aan mij en de andere coaches om ze de Europese tactiek bij te brengen. Als het Suriname lukt om de trainingsfaciliteiten op peil te brengen, dan zullen wij in de toekomst nog nadrukkelijk van ons laten horen."
Plaatsing voor het wereldkampioenschap is echter nog ver weg, beseft Jaliens. De Surinamer noemt twee opties die de ontwikkeling van het voetbal in zijn vaderland in een stroomversnelling kunnen brengen. Op de Nederlandse Antillen durfde men een aantal jaar geleden opeens hardop te dromen van deelname aan het WK, nadat vol was ingezet op de Nederlandse profvoetballers met Antilliaanse roots. "Zoiets zou voor het Surinaamse voetbal ook een zegen zijn", zegt Jaliens, die enthousiast wordt van de gedachte van bijvoorbeeld Kelvin Leerdam (foto: rechts, met collega Leroy Fer) in een Surinaams shirt. "Dat zou om meerdere redenen fantastisch zijn. Ten eerste brengen zulke spelers veel kwaliteit met zich mee en gaat zo automatisch het niveau omhoog. Ten tweede kunnen de jongens die in Suirname voetballen zich optrekken aan hen. En tot slot zou een sterk Surinaams elftal wellicht ook de echt grote jongens die kans maken op een plaats in het Nederlandselftal over de streep kunnen trekken."
Kelvin Leerdam moet lachen bij de suggestie dat Kenneth Jaliens hoopt dat spelers zoals hij in de toekomst uit zullen komen voor Suriname. "Ik denk dat het heel goed zou zijn als jongens uit de eredivisie voor Suriname uit zouden komen", zegt Leerdam. "Er zijn genoeg talentvolle voetballers die een sterke band met het land hebben. Ik ook, maar voor mij is het Surinaamse elftal nu niet aan de orde."
Leerdam ziet zich om twee redenen voorlopig niet uitkomen voor Suriname. "Ten eerste is het nu simpelweg nog niet mogelijk, omdat Suriname het bezit van een dubbele nationaliteit niet toestaat", legt hij uit. "Daarnaast heb ik ook al een paar keer bij Jong Oranje gezeten. Ik weet niet waar ik over een paar jaar sta als voetballer. Misschien is het Surinaamse elftal dan een optie, maar nu denk ik er niet over na."
Nederlanders met Surinaamse wortels zullen voor dat het zover is wel in staat moeten worden gesteld een tweede, Surinaams, paspoort in bezit te krijgen. Wat dat betreft zal veel afhangen van de politiek in de voormalige Nederlandse kolonie. "De nieuwe regering zegt het voetbal vooruit te willen helpen en dat is een bemoedigende boodschap", zegt Jaliens. "Daar staat tegenover dat de verhoudingen tussen dit nieuwe bewind en Nederland veel ruimte voor vraagtekens laat. Het zal dus nog even afwachten blijven."
Naast de rechtstreeks kwaliteitsinjectie vanuit de eredivisie, heeft Jaliens een tweede impuls vanuit Nederland voor het Surinaamse voetbal in gedachten. De oefenmeester verbaast zich er soms over dat Nederlandse clubs verspreid over heel de wereld voetbalscholen oprichten, maar Suriname steevast links laten liggen. "De voetbalgenen hebben we, kijk maar naar de vele Surinaamse jongens die hebben geglorieerd in het Nederlands elftal", zegt Jaliens. "Gullit, Seedorf, Davids en zo kan ik nog wel even doorgaan. Zij zijn opgegroeid in de Nederlandse voetbalopleidingen. Mocht een Nederlandse club die opleiding aanbieden in Paramaribo, dan zal het Surinaamse voetbal zeker een enorme vlucht nemen. Dan is het een kwestie van tijd tot ook spelers die in Suriname zijn opgeleid doorbreken in de eredivisie."
Voorlopig zuigt Jaliens zich in Zeist en op Varkenoord als een spons vol met alle kennis die hem wordt aangereikt. Maar voordat hij terugkeert naar zijn vaderland, zal hij zeker een balletje opgooien bij de clubleiding in De Kuip. "Ik zou Feyenoord maar wat graag helpen met het opzetten van een voetbalschool in Suriname", besluit hij. "Zij weten wat ze aan mij hebben en ik weet welk voordeel de club zich met het voetbal in mijn vaderland kan doen. Suriname kan een goudmijn zijn voor Feyenoord."
COMMENTS